محمد اسکندری جامعه‌شناس سیاسی درباره تصمیم هر فرد برای مشارکت در انتخابات به ایرناپلاس گفت: اساسا کنش سیاسی و رفتار سیاسی هدفمند و مطلوب، به ویژه برای مردم، کنشی است که براساس یک عقلانیت شکل بگیرد. در عرصه جامعه‌شناسی سیاسی، تاکید این است که این عقلانیت یک عقلانیت با گونه های متفاوت است که می‌تواند مبنای کنش سیاسی هدفمند قرار گیرد.
وی ادامه داد: به عقیده من اگر شاخص را یک کنش عقلانی مطلوب، قرار دهیم؛ براساس مدل‌های مختلف عقلانیت، ضرورت کافی و وافی برای حضور در انتخابات وجود دارد.
اسکندری توضیح داد: اگر براساس عقلانیت دینی و رویکرد متشرعانه نگاه کنیم حضور در انتخابات یک تکلیف دینی است و در فحوای مواضع و مطالب مراجع عظام تقلید هم مورد اشاره قرار گرفته است. اگر مبنا را براساس یک عقلانیت ملی و عقلانیت توسعه مدار قرار دهیم باز هم آینده ایران منوط به این است که مشارکت مردم با توجه به شرایط سختی که در کشور با آن مواجه‌ایم حداکثری باشد.
عدم شرکت در انتخابات و کاهش سهم جمهوریت
به عقیده این جامعه‌شناس سیاسی، اگر عقلانیت را ناظر بر یک عقلانیت سیاسی و ناظر به قدرت هم ببینیم، مشارکت مردم در انتخابات، تقویت سهم جمهوریت در سیستم سیاسی کشور است و عدم حضور مردم به شدت می‌تواند سهم و جایگاه مردم را به ویژه در آینده مناسبات سیاسی کشور کاهش بدهد. لذا اگر مردم قدرت واقعی و حتی قدرت «نه» گفتن می‌خواهند چاره‌ای جز مشارکت در انتخابات نداریم.
اسکندری با بیان اینکه اگر بر مبنای عقلانیت اقتصادی و مبتنی بر حداکثر کردن منافع اقتصادی هم بخواهیم نگاه کنیم اساسا دولت در ایران اصلی‌ترین نهاد و کنشگر در حوزه اقتصادی است که می‌تواند موثر باشد و عرصه‌ها را به پیش ببرد.
وی تصریح کرد: لذا من احساس می‌کنیم به طور قطع یک دولت حداقلی با مشارکت حداقلی از همان ابتدا در اجرای برنامه‌هایش ناتوان خواهد بود؛ لذا با یک نگاه اقتصادی ما برای حل مشکل معیشت، مسکن، اشتغال، کاهش سطح تورم و مدیریت این نقدینگی افسار گسیخته نیاز به یک دولت قوی داریم و این دولت قوی، جز از طریق انتخابات پرشور به دست نخواهد آمد.
میزان مشارکت مردم مبنای تولید قدرت ملی
وی افزود: یک سطح و مبنای دیگر عقلانیت برای شرکت در انتخابات، مساله روابط بین‌الملل و قدرت منطقه‌ای است. در اینجا هم می‌بینیم که برای ایران، برای اقتدار ایران و افزایش سطح قدرت در مناسبات جهانی، یکی از پایه‌ها، میزان مشارکت مردم به عنوان مبنای تولید قدرت ملی است.
به گفته این جامعه‌شناس سیاسی، این نکته را باید در نظر داشت که امروز فقط یک دولت مقتدر است که می‌تواند پروژه سیاست خارجی ایران به ویژه کلان مساله برجام را یک بار برای همیشه حل و فصل کند.
کنش سیاسی هدفمند و مطلوب ناشی از عقلانیت
اسکندری با بیان اینکه در یک جمع‌بندی باید گفت که همه افراد جامعه از نخبگان گرفته تا عموم مردم برای رفتار سیاسی خود، باید یک منطق و یک دلیلی داشته باشند تصریح کرد: این دلیل می‌تواند در انواع و اقسام گفتمان‌ها معنا یابد اما نکته این است که نباید یک رویکرد احساسی یا رویکرد فاقد دلیل مبنای کنش سیاسی باشد. کنش سیاسی هدفمند و مطلوب ناشی از عقلانیت در انواع مختلف است.
به گفته وی، حتی اگر بخواهیم با نگاه متفاوتی به این قضیه نگاه کنیم حتی آنهایی که جزو طیف‌های منتقد به سیستم هستند نیز واقعا اگر بخواهند عقلانی رفتار کنند چاره‌ای جز حضور در پای صندوق رای و شرکت در انتخابات و تلاش برای اصلاح سیستم (اگر به نظر آنها جای ضعف و نقطه ضعفی هست) وجود ندارد.
این جامعه‌شناس سیاسی یادآورشد: به هر حال صندوق رای یک فناوری انسان ساخت برای کاهش خشونت و معارضه در سطح جامعه است. ما هیچ جایگزینی در جمهوری اسلامی و اساسا در نظام‌های سیاسی برای حل و فصل مساله قدرت، جز صندوق رای نداریم. کشورهایی که نتوانند با صندوق رای مساله خود را حل کنند ناچار خواهند بود تنازع قدرت را در کف خیابان‌ها حل‌وفصل کنند.
نظر شما